Ze wzgórza pod Krakowem

Brońmy Bożego Narodzenia

Kupujmy ozdoby świąteczne tylko z motywami religijnymi, a niesprzedana tandeta niech zawala magazyny

W czasie pobytu w Kanadzie spotkałem w okolicach wodospadu Niagara sklep, w którym przez cały rok sprzedaje się ozdoby związane ze świętami Bożego Narodzenia. W pięciu pomieszczeniach na sklepowych półkach leżały tysiące przedmiotów w kształcie bałwanków, śnieżynek, reniferów, saneczkarzy i narciarzy. Co drugi przedmiot miał dyskretną naklejkę z napisem "Made in China". Był łoś (biedne zwierzę!) w bobslejach, słoń na łyżwach i rodzina białych niedźwiedzi w bujanych fotelach, a nawet choinkowa bombka z podobizną Baracka Obamy. Wszystkie postacie Świętego Mikołaja przedstawiały krasnali w czerwonych czapeczkach. Jeden z nich służył jako korek do butelki whisky. Przez sklepowe głośniki leciały piosenki o zorzy polarnej i padającym śniegu. Ani jednej kolędy. Jedynie w szóstym pomieszczeniu, znajdującym się na samym końcu, można było znaleźć kilka skromnych szopek z figurkami Jezusa, Maryi i Józefa. Przeciwko takiej laicyzacji jednego z najważniejszych świąt chrześcijańskich buntuje się wiele osób, również w Amer---yce. Jedni omijają wielkim łukiem takie sklepy, inni inicjują działania przywracające piękne tradycje. Ich przykładem jest całoroczna wystawa szopek zorganizowana przy Oratorium św. Józefa w Montrealu. Zgromadzono na niej eksponaty z całego świata. Wchodząc do jej pomieszczeń, miło popatrzeć na okazałą szopkę krakowską oraz na szopkę peruwiańską z setkami figurek. Są tam szopki różnych rozmiarów – mniejsze, a nawet wręcz mikroskopijne, wykonane z najróżniejszych materiałów – od kokosa i bambusa, poprzez mahoń i drzewo lipowe, do szlachetnych kamieni i listków srebra. Jedne są dziełem znanych artystów, inne niepiśmiennych twórców ludowych, ale łączy je jedno – wiara w to, że ponad 2000 lat temu w ubogiej stajence w Betlejem narodził się Syn Boży.

Brońmy i my Bożego Narodzenia, choćby poprzez wysyłanie kartek świątecznych z postaciami Najświętszej Rodziny, Trzech Króli, pasterzy i aniołów. A jeżeli przyjdzie do nas Święty Mikołaj, to niech obok białej brody i worka z prezentami ma też - jak na biskupa przystało - pastorał i mitrę z krzyżem. Amerykańska i chińska tandeta niech zawala dalej sklepowe magazyny. Może ich właściciele na przyszły rok już jej nie sprowadzą. Dodam, że najpiękniejsze ozdoby bożenarodzeniowe wykonują osoby niepełnosprawne intelektualnie. W swoją pracę wkładają bowiem całe serce. Warto więc w grudniu odwiedzić nie kiczowate stoiska w supermarketach, ale świetlice terapeutyczne i warsztaty terapii zajęciowej, prowadzone przez różne stowarzyszenia i fundacje. Można też zaopatrzyć się w ręcznie wykonane kartki świąteczne, szopki i stroiki na stół oraz ozdoby na choinkę. Staną się one wzruszającymi elementami w naszych domach, a ich nabycie będzie dla danej organizacji charytatywnej konkretnym wsparciem. Z pewnością podobne ozdoby znajdziemy na kiermaszach parafialnych.

Na koniec chciałem pożegnać zmarłą w tych dniach wspaniałą osobę, Irmę Dąbrowską-Antkowiak, zwaną przez wszystkich Murką. Urodziła się w dzień Świętego Mikołaja w 1923 r. w rodzinie ziemiańskiej pod Sejnami. Po ukończeniu studiów medycznych wraz z mężem Markiem, ułanem i żołnierzem AK, zamieszkała w Gdańsku. Była osobą nadzwyczaj aktywną. Angażowała się w wiele spraw społecznych i charytatywnych. W 2004 r. otrzymała od władz kościelnych medal "Pro Ecclesia et Populo". W uzasadnienie kapituła napisała: "Za codzienne dostrzeganie potrzeb innych, za zaangażowanie zwłaszcza w prowadzenie stoiska z tanią odzieżą w sklepie ťPuchatekŤ, z którego zyski przeznaczone są na opłacenie obiadów dla dzieci".

Była też prezesem gdańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego i wiceprezesem Koła Ormiańskiego. Wspomagała także Fundację im. Brata Alberta w Radwanowicach. Przyjeżdżając na Wybrzeże, zawsze korzystałem z jej gościny. Była osobą bardzo dobrą, szlachetną i nadzwyczaj towarzyską. Mówiła zawsze: "Kocham gości". Była także patriotką wspierającą Solidarność i PiS. W wielu sprawach miała swoje własne zdanie, którego potrafiła bronić. Prawdziwa ziemianka. Jej pogrzeb odbył się także w dniu Świętego Mikołaja, w 89. rocznicę urodzin. Do zobaczenia w niebie, droga Murko!